درباره ما
بیتردید یکی از چالشهای اصلی فراروی همه نظامهای سیاسی اعمال “مدیریت ملی حکیمانه” است.
مدیریت در عرصه ملی مستلزم دانشی است که از دانش مدیریت در عرصه ی بخشی و سازمانی متفاوت است. همان طور که مستحضرید نظام کلان مدیریتی کشور با تعامل چهار سطح، حکمرانی اسلامی- ایرانی را رقم میزنند.
سطح نخست، سطح ابرسیاستها یا سیاستهای کلان نظام است که متولی آن رهبری معظم انقلاب اسلامی به کمک ستادهای تخصصی شخصی و عمومی میباشد. این سطح به متخصصانی نیاز دارد که در پرتو کلان رهنمودهای رهبری معظم نظام، بستههای سیاستهای کلان کشور را تدوین، پایش و ارزشیابی کنند. بنابراین چنین سطحی به دانش تخصصی مدیریت سیاستهای کلان نیاز دارد.
سطح دوم، که دولت به مفهوم هر سه قوه (مجریه، مقننه و قضاییه) را در برمیگیرد، در راستای سیاستهای کلان، سیاستهای عمومی کشور را تدوین، پایش و ارزشیابی میکند. این سطح نیز به متخصصانی نیاز دارد که دانش سیاستگذاری ملی در پیوند با دانش پایش و نظارت سیاستها را دارا باشند. مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، معاونت راهبردی ریاست جمهوری، مرکز تحقیقات استراتژیک ریاست جمهوری این سطح مدیریتی را یاری میدهند.
سطح سوم که بسیاری از اندیشمندان و اندیشهورزان عرصه مدیریت ملی در سراسر عالم آن را سطح تعیینکنندهای در پیشرفت هر کشور میدانند، سطح اداره امور عمومی (Public Administration) یا آنچه در ایران تحت عنوان مدیریت دولتی باب شده است، نامیدهاند. این سطح ضمن نقشآفرینی اصلی در تدوین سیاستهای کلان و سیاست عمومی کشور، مجری بلامنازع چنین سیاستهایی است. همه کسانی که دستی در مدیریت دولتی، به عنوان عمل و رشتهای علمی- دانشگاهی (آکادمیک) دارند، بر اهمیت بسیار کلیدی این سطح مهر تایید میزنند. تردیدی نیست که چون دولت در هر زمان و مکانی دائمالحضور است، پس مدیریت دولتی نیز جزء لاینفک دولت هست و خواهد بود. از این رو در همه کشورها و در بسیاری از دانشگاههای سراسر عالم، رشتهای به نام مدیریت دولتی در سطوح کارشناسی، کارشناسیارشد و دکتری به تربیت کادر مدیریتی سازمانهای دولتی نظامهای سیاسی میپردازند. حتی در کشوری مانند آمریکا که قائل به دولت محدود است، برای ارتقای کیفیت حکمرانی ملی، این رشته در دهها دانشگاه و مرکز آموزشی دایر شده و دهها انجمن و مرکز پژوهشی مسئولیت تولید دانش در این حوزه را برعهده دارند. در کنار این مراکز آموزشی و پژوهشی، دهها مجله تخصصی کار انتقال دانش مدیریت دولتی را در سراسر شبکه مدیریتی نظام سیاسی کشور برعهده دارند. در این میان هر کشوری یک نهاد علمی مستقل در این حوزه دارد که نقش حلقهی پیوند بین مراکز دانشگاهی و دولت را ایفا میکند.
این نهاد که با عناوینی همچون “آکادمی مدیریت دولتی”، “مرکز ملی مدیریت دولتی”، “جامعه مدیریت دولتی”، “موسسه مدیریت دولتی”، “انجمن ملی مدیریت دولتی”، “انجمن مدیریت دولتی” در همه کشورها وجود دارد، نوعی پیوند تنگاتنگ بین نظریه و عمل مدیریت در عرصه ملی یا مدیریت دولتی برقرار میکند. این نهاد محل برگزاری میزگردها، جلسات، پژوهشها، کارگاهها و … در حوزه مدیریت ملی است که نقشآفرینان آن مدیران دولتی و اندیشمندان این رشته هستند. اتفاقات عمده مدیریتی (برای مثال وقوع حادثهای ملی نظیر زلزله بم) در این انجمن مورد بحث و بررسی قرار میگیرد و دانش برخورد با این مساله ملی، مستند شده و اشاعه پیدا میکند. این انجمن مرکز تولید دانش بومی برخورد با مسائل مدیریتی خاص هر کشور است.
این انجمن تالار گفتمانی است که عرصههای مختلف مدیریتی، اتاقهای گفتمان ماهانه و سالانه دارند. اعضای این اتاقهای گفتمان یا کانونهای تفکرِ درونِ انجمن، عالمان و مدیران این رشته هستند که تلاش میکنند نظریه و عمل را در پشت میز گفتمان علمی تلفیق کنند. نتیجه این گفتمان آن است که “حرفهای ملی” در عرصههای ملی و بینالمللی سنجیدهتر و عالمانهتر خواهد شد. این انجمن بازوی دانشی قویای برای همه دولتها در کشور است. بنابراین این انجمن ملی در ایران، مرکز علمیای برای تبادل نظر بین نظریه و عمل مدیریت در عرصه ملی و بینالمللی خواهد بود